ραδιοκύμα

το, Ν

συν. στον πληθ. τα ραδιοκύματα

(ραδιοηλ.) ηλεκτρομαγνητικά κύματα με συχνότητες από 10 κιλοχέρτς έως 45 γιγαχέρτς, που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών, στις ραδιοτηλεγραφικές, ραδιοτηλεφωνικές, διαστημικές και δορυφορικές επικοινωνίες, καθώς και στη ραδιοναυτιλία, ή εκπέμπονται από διάφορες ραδιοπηγές τού Σύμπαντος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά ως προς το α' και απόδοση ως προς το β' συνθετικό λ., πρβλ. αγγλ. radio (συντετμημένος τ. τών radiotelegraphy, radiotelephony, radiophone) + wave «κύμα»].